کک نفتی (پترولیوم کک)

کربن مورد نیاز صنعت ریخته گری از منابع متفاوت(متناسب با محل مصرف ) ، اغلب بصورت هیدرو کربن جامد غنی شده یا  خام تهیه می شود . این ماده به هر حال افزودنی به حساب می آید چه در بخش افزودن کربن به ذوب و چه بخش ماهیچه های ریخته گری

 کک نفتی (پترولیوم کک) : ماده جامد نهایی کربن است که از فرایند پالایش نفت حاصل می‌شود و گروهی از سوخت‌ها بشمار می‌آید که به عنوان کک‌ها شناخته می‌شوند. کک نفتی به‌طور خاص از یک فرایند نهایی کراکینگ حاصل می‌شود که از فرایندهای مهندسی شیمی بشمار می‌آید و هیدروکربن‌های زنجیره‌ای نفت را در بخشی بنام واحد کوکر، به زنجیره‌های کوتاه‌تر تقسیم می‌کند. کک نفتی اولیه پالایشگاه را کک نفتی خام یا RPC ودر حالیکه ضرورتا برای افزایش کربن لازم باشد در صنایع ریخته گری استفاده گردد آنرا کلسینه نموده و اصطلاحا CPC نامیده می شود.

کک های نفتی  جهت مصارف ریخته گری و ذوب  فولاد کربن افزاهائی با پایه نفتی هیدرو کربنهای غنی کشده یا نشده هستند بسته به مشخصات شیمیائی و فیزیکی آنها قابلیت مصرف در بسیاری از صنایع دیگر را نیز پیدا میکنند .

تقسیم بندی انواع کک نفتی متناسب با چهار  عامل کربن ، خاکستر ، سولفور و مواد فرار در آنها می باشد . در حال حاضر  این مواد به سه دسته کم سولفور ، پرسولفور و کک نفتی خام طبقه بندی می گردند . هریک از این مواد مصارف خاص خود رادارند که برای ارزیابی لازمست مصرف کننده استاندارد خاص خود رو بدین جهت اعلام نماید .